تیمی بین المللی از اخترشناسان٬ خبر کشف اولین سیاره‌ی فراخورشیدی در حال چرخش به دور ستاره‌ای در حال مرگ را اعلام کردند. این کشف که نتیجه‌ی تحقیقی ۷ ساله است در شماره‌ی سپتامبر مجله‌ی نیچر چاپ خواهد شد.
این سیاره تصویری از سرنوشت زمین را در ۴ تا ۵ میلیارد سال آینده تداعی می‌کند و آن زمانی است که خورشید سوخت هیدروژنی خود را به اتمام می رساند٬ به صورت یک غول قرمز فوق العاده منبسط می‌شود و لایه‌های بیرونی خود را با درخشی هلیومی به بیرون پرتاب می‌کند. سیاره کشف شده‌ی اخیر با نام « V ۳۹۱ Pegassi b»٬ از تمامی تغییرات ستاره‌ی مادر خود جان سالم به در برده است. تیم تحقیقاتی بین المللی به رهبری «رابرتو سیلووتی»(Roberto Silvotti) دریافتند که سیاره‌ی مذکور به دور ستاره‌ای کم نور در صورت فلکی فرس اعظم در حال چرخش است.
«استیو کاوالر»(Steve Kawaler)٬ استاد فیزیک و اخترشناسی دانشگاه ایالتی «آیوا»(Iowa) می‌گوید:"نکته‌ی هیجان انگیز در کشف این سیاره٬ نجات یافتن سیاره از انبساط ستاره و درخش هلیومی آن است. این نکته می‌تواند نشان دهنده‌ی ادامه ی حیات سیاره زمین٬ پس از انبساط خورشید در آینده‌ای دور باشد. قبل از آن که این ستاره لایه‌های بیرونی خود را از دست بدهد٬ سیاره در فاصله‌ای معادل با فاصله کنونی زمین تا خورشید به دور این ستاره می‌چرخید."
کاوالر افزود: "با توجه به این که این سیاره از مشتری بزرگ‌تر است٬ نمی توانیم خیلی خوشحال باشیم. سیاره‌ای کوچکتر همانند زمین می‌تواند آسیب پذیر باشد." کاوالر در سال ۲۰۰۳ با هماهنگ کردن رصدهای این گروه تحقیقاتی ۲۳ نفره که به وسیله‌ی شبکه‌ی تلسکوپ‌های «Whole Earth » انجام می‌شد٬ به آن‌ها کمک کرد. این مجموعه شامل شبکه‌ای از رصدخانه‌ها در سراسر جهان است که به منجمین امکان اندازه گیری‌های مداوم تغییرات روشنایی ستاره‌های متغیر را می‌دهد. کاوالر همچنین با انجام برخی محاسبات به پیشرفت این پروژه کمک کرد. این محاسبات به منظور اطمینان یافتن از این نکته بود که بی نظمی‌های حرکت مداری ستاره به واسطه‌ی سیاره‌ی مذکور است. اخترشناسان دریافتند در حال حاضر شعاع مداری این سیاره ۷/۱ برابر فاصله‌ی متوسط بین خورشید و زمین است. ستاره‌ها با پیر شدن به فاز غول سرخی خود می‌رسند٬ در این هنگام به شدت منبسط شده و به آسانی قادر به بلعیدن سیارات درونی نزدیک به خود هستند.
سیلووتی خاطر نشان ساخت: "اتفاق مشابهی برای خورشید خواهد افتاد. انتظار می‌رود که عطارد و زهره در لایه‌های خورشید ناپدید گردند در حالی که مریخ به احتمال زیاد باقی می‌ماند. سر نوشت زمین مشخص نیست زیرا موقعیت آن مرزی است. به نظر می‌آید که احتمال از بین رفتن زمین در هنگام غول سرخی خورشید زیاد باشد٬ اگر چه با قطعیت نمی‌توان صحبت کرد."
